In deze beroerde tijden waarin recht voor de raap en uit de onderbuik schering en zelfs inslag zijn, zijn zelfs in- en uitgezeten personen in staat een telefoongesprek als volgt af te sluiten: ‘Ik moet je hierbij laten. Ik moet dringend naar het toilet.’
Mijn vrouw, want zij is het aan gene kant van de telefoon, krijgt het dan danig op haar heupen en voelt zich tekort gedaan. Lang bleef dit ongenoegen onder de radar. Ze wou niet beledigen.
Toch kwam het ter sprake, niet aan de telefoon. De betrokken persoon, zo bleek, was zich van geen kwaad bewust, geheel en al doortrokken van het huidig tijdgewricht. Ik vroeg haar of ze wist hoe de Britten zich uit de voeten maken. Nee, dus. Die vragen gewoon waar ze hun handen kunnen wassen. Al dan niet dringend. Aaim sjoer, man. Het is nu in spanning en met volle blaas afwachten om te zien of ze de pointe heeft gesnapt.
Reactietjes