Door anoniem te worden kan een alcoholicus zich witwassen en geheelonthouder worden. Wat ze daar in alle anonimiteit uitrichten, behoort tot het geheim van het genootschap. Drijven ze duivels uit? Drijven ze Duvels uit? Aanbidden ze de betere hogere krachten? Of slaan ze op de vingers van de anonieme alcoholisten?

De minder anonieme onthouders, die nooit voor een geheel te vangen zijn, behoeven geen genootschap, laat staan een geheim. Ze verenigen zich nauwelijks maar infiltreren in de zuipende maatschappij. Met lede ogen zien ze dit jaar weer een tournée minérale plaatsgrijpen, een mineraal rondje, dus, of zoals een van hen oppert, waarom niet: ‘kranig met kraanwater’.

Dit jaar echter keken de onthouders met ingehouden adem toe hoe zij terrein winnen. Tegenover de naamloze alcoholisten verschenen nu de bekende onthouders uit de media, de toneelwereld en de muziek. Ze getuigen hoeveel rijker hun leven nu wel is, nu ze gestopt zijn met drinken.

Net als roken maakt drinken deel uit van een pose: zie mij hier staan roken en drinken. Zie me hier staan. Nu staan ze daar met lege handen en een glimlach.