Heel de dag lag de site plat. Simpel file’tje dat kapot gegaan is. Maar ja, de backups, dat doet onze Juàn natuurlijk. Dus ik maar weer bellen. Neemt niet op. Later die dag nog eens geprobeerd. Niks. Eindelijk kreeg ik hem net te pakken. Hij is sowieso altijd moeilijk te verstaan maar nu helemaal, want het onmiskenbare geluid van een vuvuzela tetterde er doorheen. Site is kapot, roep ik in mijn mobiel. “No no señor, saait not broken,” durft hij terug te antwoorden. Wel verdomme zeg ik, SITE KAPOT DOE EENS FIKSEN. Zoals altijd Juàn weer aan het janken. Iets over ‘world cup’ boehoe, kan me niet schelen zak hooi, schop die backup eens aan. But dis is maai oownlie deej of manmanman. Het is maar voetbal, schreeuw ik over de vuvuzelakakafonie heen. Hangtie op. Tere zieltjes, die Mexicanen ook. Nogmaals gebeld. Gedreigd contract op te zeggen. Morrend sjokt hij door dat kuttuintje van hem en als ik me niet vergis hoor ik dat kutkind van ze voetballen. Hebben ze blijkbaar geld voor oftewel de hosting kan binnenkort weer goedkoper in het kader van marktconform en zo. Okeey aai haf fount de faail ent it sjoet be okeey nouw, ken aai go bek toe de sokker nouw? Ik zeg goed gedaan Jùan, dank je wel, ga jij maar lekker voetbal kijken. Terwijl hij terug aan het sjokken is hoor ik ergens ver weg luid gejuich. Jùan vloekt en hangt op.
Reactietjes