Dag: 9 september 2008

Als vegetariër die plots zin heeft gekregen in friet en een snelle hartige hap erbij kun je meestal niet heel veel kanten op, afhankelijk van de grootte van de stad waar je je in bevindt. In de middelgrote- tot kleine steden is het behelpen met een kaassoufflé en misschien per ongeluk een verdwaalde extra optie in een vergeten snackbar in of andere uithoek. Als zodanig ben ik dan ook redelijk wat gewend qua uithoek-snackbars. Als zo’n zaak een smoezelig voorkomen heeft en een interesse-prikkelende naam ben ik al snel bereid naar binnen te stappen. Wat ik echter in Breda bij ‘Panache’ aantrof, heb ik nog nooit meegemaakt.
Met een verdwaalde tafel-met-kruk aan de wand is de voornaamste eet- en zitplaats in dit smalle tentje pal aan de bestel ‘bar’. Bij binnenkomst keken verlopen achterbuurtbewoners – een term die ik niet licht gebruik – compleet met groezelige kleding en gouden kettingen, lauwtjes op en een licht sjacherijnig kaal personeelslid nam uitgebreid de tijd voordat hij kwam vragen wat ik zoal moest. Ik had vooral het snackbarretje een kans gegund wegens de vermelding ‘groentekroket’ op hun kaart, dus bovenop een portie friet speciaal bestelde ik dat. De bediening duurde lang en mijn ‘kok’ liep erg geïrriteerd rond dus dwaalden mijn ogen maar wat rond. Drie deuren met grote, opvallende opschriften trokken de aandacht: ‘privé‘, ‘toiletten‘ en, ik kon het even niet geloven maar echt waar, ‘danger‘. Hoewel ik in een licht avontuurlijke bui was, merkte ik dat mijn lichaam de toiletruimte wou verkennen dus liet ik deze laatste mysterieuze deur ongemoeid. Het zou duidelijk toch wel eventjes duren voordat ik mijn ‘snelle’ hap tot mij kon nemen, dus was een sanitaire stop een prima optie, dunkte me.
Continue reading