Voor de geïnteresseerden: tijdens de lockdown maakte ik zestig dagen op een rij elke dag een video, waarin ik gedichten uit mijn bundels voordraag. Op de dag dat ik dat project afsloot, verzocht Bobadas mij om een gedicht voor La Ville Perdue op te nemen. En die jongen kan ik niks weigeren he.
Dat maakt alweer de vijfde video voor dat gekke initiatief Droef, het (Cultuur)Podium voor Pessimisme te Gent. Waar ondergetekende een en ander mee te maken heeft.
Deze misstaat sowieso ook niet op KutBinnenlanders, wegens toch actuele lading. Maar hij is gemaakt voor Droef.Gent, alweer mijn derde openingsvideo voor dit cultuurevenement. Vent.
Vanaf heden iets nieuws. Sommigen weten al dat ik zo ongeveer de initiatiefnemer ben bij Droef.Gent, het fonkelnieuwe (Cultuur)Podium voor Pessimisme. Ja, dat was pak em beet eigenlijk mijn ideetje, al doe ik het met een hele groep mensen samen die allemaal onmisbaar zijn. En die steeds zelf ook op het podium staan. Dat doe ik eigenlijk niet meer, zelf. Leg ik nog wel uit, maar reken er maar niet meer op, dat ik nog ergens optreed. Wat doe ik dan wel, luie donder die ik ben ? Wel, ik heb besloten vanaf nu openingsvideootjes te gaan maken. Voor bij Droef edities. Zoals deze. Dozalwelzijn.
Een gezamenlijke zoektocht naar de cultuur en identiteit van de échte KutBinnenlander!
(Tevens schuilhol voor literair verschoppelingen en anderen die het bewust niet zo goed begrijpen allemaal.)
Reactietjes