Ze keken me lachend aan. “There is almost nothing in this, this is just fun.” Ik antwoordde dat je van een forse hoeveelheid van het goedje toch flink ziek en dronken kunt worden. Ze geloofden me niet. Het was verdorie maar schrobbelèr (het Tilburgse kruidenlikeurtje dat verkocht wordt als ’traditioneel’ maar in feite een commerciële vondst van slechts enkele decennia geleden is). “We’re Polish,” stelde de jongen zonder camera. Hij was journalist en zou een aantal artikelen gaan schrijven over de optredens op Incubate. Zijn maat, de camera suggereerde het al, was zijn fotograaf.
De journaist grijnsde nog eens naar me en bestelde een longdrinkglas vol schrobbelèr. Ineens achterover. Nog een bestellen. Ineens achterover. Nog een, en klok, weg. Een kleine masterclass in stoer doen. Ik lachte, wetende dat ikzelf bij die hoeveelheid later vanavond boven het toilet zou hangen. Ik waarschuwde hem dat zijn kots heel kleurrijk zou zijn. Direct verzocht ik de fotograaf dat die absoluut er een foto van moest maken. Zeker als het in een mooie rechte straal het podium op zou gaan. De jongens lachten nog eens. Ik gaf hen mijn kaartje en drong aan, dat ik écht écht écht wilde horen hoe de rest van de avond gegaan was.
Vandaag kreeg ik bericht:
This the report I have promised to send You. Absolutely no hangover, no vomits either… After we left BuitenBeentje we have attended to 2 more shows – in Extase and Midi. We have great fun there, so I guess Schrobbeler has change my mood into “time to dance” one. After Moon Duo concert we went back to BB, we had 2 more shots, we went to Cul de Sac for a beer and we went home. We had few more beers and we went to sleep, so it was nothing like You’d expected, so sorry for dissappointing You. On the other hand – thanks for “challenging” me – better mood, better attitude for me ! 🙂
Doe mij ook maar even drie reuzenschrobbelèrs…
Reactietjes