Dinsdagavond ging de telefoon. Een middelbare-leeftijdklinkende vrouwenstem aan de andere kant van de telefoonkabel. “Spreek ik met René van Densen ?” Jjjjja ? “Ik las dat u uw fiets was kwijtgeraakt, is dat nog steeds zo ?” Eh, ja, die fiets is nog steeds weg inderdaad. “Nou, de reden dat ik bel is, ik heb hier een Raleigh staan -“ Pardon ? “- die mag je van mij hebben hoor. Hij is wel oud, maar hij is nog in goede staat en zo.” (Ik moest even lachen.) Sorry, mevrouw, ik vind het heel lief aangeboden, maar het ging mij echt om die specifieke fiets, die betekent heel veel voor me. “Ohhh.. ja, sorry, dat wist ik niet. Ik bedoel, ik dacht, misschien bent u heel erg gehandicapped of beperkt door het verlies van uw fiets, ik wist ook niet of u misschien een student was of zo… Maar ik begrijp nu dat het om die éne fiets ging, dus u hoeft niet mijn fiets ?” Ze zijn er nog, de engelen onder ons. Dat wou ik even met u delen, na al die eerdere zure stukjes. Waarschuwing: diefstal van uw fiets kan leiden tot uiterst bizarre toestanden.
Geef een reactie