Nooit was de markt minder vrij. Een plafond zou haar kunnen bevrijden. Zij wordt onderspoeld door een krimpende vraag en een almaar schaarser aanbod. Gasleveringen, nietwaar. En dan spelen de marktspelers meteen het spel heel breed, verbreden tot elektriciteit, brandstof. In dat verbreden zit de misdaad. De markt zit dan ook verkrampt te wachten op Godot en doet intussen de prijzen op en neer gaan.

De markt stinkt bovendien. Elke hond zou haar terstond bijten. De marktplaats loopt stilaan vol met honden.

‘We lijden in stilte bittere kou maar ons hart en onze ziel verheugen zich in de komende ineenstorting van de markt’. Het marktdenken is verhuisd en verguisd, naar de hoek waar de klappen vallen. Straks gaan bakkers en zwembaden massaal failliet maar ook beursmakelaars. Banken zullen noodgedwongen hun marktenzalen afslanken. Het boek “De vrije markt” Van Chamiel Doorne blijft  zelfs in de kringwinkel onverkocht liggen. Veel marktonderzoekers werken nu in het onderwijs of de zorg en verdienen er nog geen tiende van vroeger. Maar ze verdienen nu eindelijk hun boterham op een eerlijke manier.

De enige nog vrije markt is die van Marrakesh. Daarom wilden de Belgische V-nationalisten annex wilde kapitalisten er niet naar toe. Als je daar iets wil kopen en de handelaar vraagt pakweg het equivalent van twintig euro, zijnde tweehonderd dirham, dan moet je weten dat zijn winst zowat  honderd  procent bedraagt. Woeker de hoek. Ofwel stap je dan op en bromt woeker de hoek, ofwel doe je een tegenbod: twintig dirham. De handelaar verklaart je zot maar eigenlijk heb je hem dan beet. Na wat op- en neerbieden bereik je een bedrag van honderd twintig dirham, zowat twaalf euro. Meestal gaat de koop dan door en is iedereen tevreden.

Achter de rug van deze handelaar staat geen leger perverse aandeelhouders met getrokken wapens.