Categorie: Frank Dans (Page 1 of 3)

Anno 2011 is het duidelijk. Loe de Jong is een akelige man die altijd in de schaduw blijft van zijn geniale, in Auschwitz gestorven tweelingbroer Sally. De Jongs ‘Koninkrijk’ – 29 dikke banden die niemand meer leest – is aanleiding voor de eendimensionale, onvruchtbare tegenstelling Goed-Fout, die in Nederland jarenlang het historisch debat over de Tweede Wereldoorlog beheerst. Als het einde van de reeks in zicht komt gaat De Jong de slotdelen eindeloos uitstrijken, om toch maar vooral zijn pensioen te kunnen halen als rijksambtenaar. Tussen neus en lippen door vernietigt hij de politieke carrière van Willem Aantjes, door te beweren dat de beoogde leider van het CDA bij de SS heeft gezeten. Onterecht, zo blijkt later. Onsympathieke man, en zijn roddelende echtgenote is geen haar beter. Brrrrr. Maar: er is meer.

Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, Dr. L. de Jong. Staatsdrukkerij en -uitgeverij, Den Haag, 1969-1991

Twee weken terug at ik met de schrijver A.H.J. Dautzenberg bij Faja Lobi op de Oude Markt. Het was het weer van alle mensen en we zaten op het terras, lekker onder de luifel. Toen we weer opstonden om te gaan wees ik A.H.J. Dautzenberg op de gedenksteen die daar nog altijd in de muur zit. A.H.J. Dautzenbergs volslagen onverschilligheid verbaasde mij. Deze plek was op 25 januari 1944 het toneel van één van de grootste wapenfeiten van het Nederlandse verzet. Loe de Jong wijdt er in deel 7 (tweede helft) maar liefst 9 bladzijden aan.

Continue reading

Eerder gepubliceerd op TilburgZ.nl

Het achttiende-eeuwse Frankrijk is groot. Daarom is er behoefte aan een fijnmazig spionagenetwerk. Eén van de kleurrijkste figuren daarin is de graaf van St.-Germain. Avonturier, uitvinder, diplomaat, wetenschapper, virtuoos violist én alchemist. In die laatste rol is hij – naar eigen zeggen – achter het geheim van de ‘transmutatie’ gekomen, de kunst om willekeurig metaal te veranderen in goud.
Maar het opmerkelijkst blijft zijn bewering dat hij 4000 jaar oud is. Hij zegt te hebben aangezeten bij het Laatste Avondmaal en ging mee op Kruistocht. Op 27 februari 1784 overlijdt St.-Germain aan de gevolgen van een longontsteking. Toch moet hij daarna nog met Napoleon naar Egypte zijn getrokken en in 1972 zelfs op de Franse tv zijn verschenen.

Comte de St. Germain- The secret of kings, Isabel Cooper-Oakley. Ars Regia, Milaan, 1912

Het eenvoudigst is de conclusie dat de graaf een fantast was, ook na lezing van deze rommelige biografie. Dat verklaart dan meteen waarom zo veel new age-schrijvers hem hebben opgepikt. Wikipedia meldt bijvoorbeeld: ‘Volgens de I AM-beweging, de Bridge to Freedom, de Summit Lighthouse en de Tempel van de Aanwezigheid heeft St.-Germain de volgende belichamingen gehad: Hogepriester op Atlantis; de profeet Samuel; Sint Jozef (echtgenoot van Maria en opvoeder van Jezus); Merlijn (tovenaar aan het hof van koning Arthur); Roger Bacon en Christoffel Columbus’. Dat lijkt allemaal een beetje te veel eer.

Continue reading

Eerder gepubliceerd op TilburgZ.nl

Paul Sann is een New Yorkse journalist met een interessante staat van dienst. Hij toerde met The Beatles en dronk thee met de lelijkste vrouw ter wereld, destijds Golda Meir. Hij schreef een boek met de aansprekende titel Kill The Dutchman! (over gangster ‘Dutch’ Schultz, die natuurlijk van Duits-Joodse afkomst was en totaal niks had met Nederland). Ook maakt Sann een heerlijk divergerend verslag van een tijd waarin de Verenigde Staten nog de trom slaat voor de rest van de wereld. De jaren ’20- een decennium dat bulkt van de bijnamen: the Jazz Age, the Era of Wonderful Nonsense, The Golden Age, the Get-Rich-Quick Era, the Dry Decade.

The Lawless Decade- A pictorial history of the twenties, Paul Sann. Fawcett Publications Inc., Greenwich (Conn.), 1971

In Amerika beginnen de jaren twintig al in februari 1919, op de dag van de Victory Parade. De Amerikaanse expeditietroepen zijn terug uit het niemandsland van de Eerste Wereldoorlog en paraderen over Fifth Avenue. Dat moet een geweldige happening zijn geweest, zoiets als Gert Brunink Nachtruiter juni 2011.

Continue reading

Eerder gepubliceerd op TilburgZ.nl

Tien jaar geleden las ik de memoires van Michael Baumann. Baumann (bijnaam ‘Bommi’) was de explosievenexpert van de ‘Beweging van de Tweede Juni’, een concurrent van de Rote Armee Fraktion. Het boekje had een charmant gestencild uiterlijk en in krakkemikkig typoscript las je dingen als: ‘Ik ben alvast begonnen de ruit in mijn celdeur los te vijlen, maar merk dat dat weinig zin heeft omdat de cipiers de hele dag de deur open laten’. Wat Bommi niet vermeldt is dat zijn bijnaam niks met het fabriceren van bommen te maken heeft. Hij is afgeleid van zijn favoriete drankje, Bommi mit Pflaume. Een pruimenjenever. 

Wie alles anfing, Bommi Baumann. Trikont Verlag, München, 1975

Continue reading

Eerder gepubliceerd op TilburgZ.nl

‘Het huishouden van Jaap Bron is, menselijkerwijs gesproken, alleen geschikt om misdadigers in groot te brengen. Het is er een Augiasstal, de oude is een dronkaard en een echte deugniet. Als er met succes gegapt is worden meteen grote braspartijen aangericht. Een pronte vrouw die leiding kan geven ontbreekt. De moeder wordt reeds sinds 1925 in een gesloten krankzinnigengesticht verpleegd. Dochter Francisca loopt met allerlei mannen. Zij is nooit gehuwd en moeder van zes kinderen.’ Een ongehuwde moeder met zes kinderen, dat stelt in 1934 nog echt iets voor.

De criminaliteit van Oss, Dr. W.H. Nagel. Daamen’s Uitgeversmaatschappij NV, Den Haag, 1949

Continue reading

Eerder gepubliceerd op TilburgZ.nl

Ik lees graag de verhalen van Guy de Maupassant. Dat komt vooral door de TROS. Die zond in de jaren ’70 ‘Uit het leven van Guy de Maupassant’ uit. Soms was daarin een vrouwenborst helemaal te zien. Ik snapte de verwikkelingen vaak niet maar begreep wél dat er ondeugende dingen gebeurden. Misschien zat ik toen al in de vijfde klas bij meneer Jacques. Bij elk proefwerk dat hij gaf was de laatste vraag: ‘Wie is David Bowie?’ Het waren dan ook de jaren van Low en Heroes. Pure magie. Niet veel later verdween de magie al. Ik raakte de borsten aan van Jolanda van den ??? en meneer Jacques trouwde met een taaie, lange vrouw.

Hij en Zij, Guy de Maupassant. H. Meulenhoff, Amsterdam, geen jaartal

Continue reading