Je vindt me in de nacht
wanneer ik op mijn donkerst ben
streel je me
met onbeduidende woorden
In de stilte drink ik
de klanken van je stem
de warmte van je lach
waar ik me in verstoppen wil
wil kroelen en wil krullen
In de schaduw van de tijd
komt de spijt
Ik wil het kwijt
alles kwijt
ik laat het stromen met mijn tranen
ik maak me vrij
van jou en mij
zodat mijn hart weer open is
Zodat ik je kan omhelzen
zonder te verstikken
Geef een reactie