Dag: 6 januari 2011

Oh god, dacht ik. Ik zag hun enthousiaste ogen al. Twee jonge gasten, in een Belgisch café. De barman had ongetwijfeld zijn mond voorbij gepraat. En jawel.

“Gij zijt een ‘Ollander he ?” De standaardvraag. Ik schudde routineus mijn hoofd. Een ‘Ollander is van boven de moerdijkbrand, antwoordde ik. Snapten ze niet, maakte niet uit. Ik zuchtte in mijn whisky. Stak een sigaret aan.

“Gij zijt van Brabant, of niet ?” Ik knikte maar. Kon er niets aan doen. Geboren en uiteindelijk getogen, met een kleine buitenprovinciale pauze. Je afkomst is een ongewenst cadeau van je ouders dat je de rest van je leven met je mee mag dragen. Soms zou ik liever de rest van mijn leven een lelijke zelfgebreidde trui dragen dan mijn afkomst. Maar soît.

“ZONNE GROTE VUURBAL, JONGUH !” riepen de jonge gasten enthousiast. En ze continueerden hun pogingen het onnavolgbare brabantse accent te imiteren. Mijn sigaret brandde verder en verder op. “Zeg eens iets in het Brabants ? New Kids is wijs, vent. Beste shit ever !”

Ik had het amusant gevonden als drie weken eerder me niet exact hetzelfde in Amsterdam overkomen was. Ik klokte mijn whisky achterover, knikte vaarwel, en sprak.

HOUDOE.