Dag: 2 september 2010

TILBURG – Het Oosterse zelfbedieningsrestaurant Woktime 013 aan de Tilburgse Piushaven heeft een nieuwe eigenaar: De 28-jarige Wokko Sji. Hij heeft in Numansdorp (bij Rotterdam) een wokrestaurant ‘Tsjakka Wok’ volgens het ‘All You Can Eat-principe’. Een verslag ter plaatse.

Het wokken zat er bij Wokko Sji (28) uit Bussum altijd al in. ‘Als kind droomde ik bijna iedere nacht over varkensvleesreepjes. Ik rook overal taugé. Heel vreemd. Thuis moesten ze er niets van hebben. Mijn moeder vond het maar buitenlandse aanstellerij. Echt iets voor poepchinezen zei ze altijd.’

Maar Wokko was gegrepen door de bruisende olie, sugarsnaps en spectaculaire bereiding. Terwijl hij nog nooit gewokt had. De eerste keer wokken was dan ook een hele belevenis. ‘Wist ik veel. Ik kende wokken van tv. Zelf had ik het nooit aangedurfd. Ben je gek. Zelf een beetje met zo’n diepe, zwarte pan aan de gang; dat kwam niet in je op.’ Hij vervolgt: ‘De eerste keer was op kamers. Ik was gespannen, dat mag je best weten. Taugé, mie, kip. Heel basic eigenlijk. Nu wok ik het zo in elkaar. Maar toen…Wokken was mijn droom, maar kón ik het wel? Gelukkig ging alles goed. En zo is het balletje gaan rollen.’

Al snel ontwikkelde Wokko zich tot de nieuwe rijzende ster aan het eenpanskookfirmament. ‘Ik schrok van al die aandacht. Het was overdonderend. Iedereen wilde iets van me. De wokwereld kan heel hard zijn.’ Wokko besloot zijn wok aan de wilgen te hangen en zich terug te trekken. ‘De fun in het wokken was weg. Wokken werd werk. Ik walgde van wokken.’

Tot hij op het All You Can Eat (AYCE)-principe stuitte. ‘Het basisidee is heel simpel. Hoe vaak zit je niet in een restaurant en wil je niet alles van de kaart opeten? Niet zomaar één gerechtje, maar alles naar binnen stouwen tot je buik pijn doet.’ Wokko introduceerde de AYCE-filosofie in de wokwereld. Met succes. ‘In Numansdorp lustten ze er wel pap van.’

En nu is hij in Tilburg neergestreken. Waarom? ‘Het hele wokplaatje klopt hier. Tilburgers zijn echte wokkers. Dat zie je zo. Vooral aan hun koppen. Een beetje vettig. Ik proef hier ook een frisse blik richting het hele eenpanskookgebeuren. Taugé is voor hen nog een feestje. De Tilburger is een wokmaagd.’