30-11-2023

Wat ze ook zeggen, opscheppen te gaan doen
Ik voel wel irritatie, lichtelijk uit mijn doen
maar ik hou me in, zeg wel wat ik vind
En ik noem de ander niet per se blind
maar ik doe niet meer als toen.

Ik tolereer zelfs de intoleranten
om te laten zien hoe het volgens mij moet
Ik tolereer zelfs de intoleranten
Ik hoop dat jij mij nadoet…

Het zijn nu hele groepen die elkaar napraten
die zomaar wat roepen, niet in de gaten
hoezeer je kwetst, wat je teweeg brengt
hoezeer je je bewustzijn verengt
Zeker als je bent in alle staten-stand.

(refr.)

Ik zou haast zeggen als ik sommigen hoor
Laat het denken maar aan mij over
Jip en Janneke-taal, bengelkoor
Kwart over zes naar bed, na Super-Grover.

(refr.)

Stefan Pietersen

Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.

Ik blijf het verzenden van pakjes vermijden. Ik bestel nagenoeg nooit via het internet. De pakjesbezorgers kunnen hun pakjes ook bezorgen zonder mij en ik bezorg mezelf geen extra zorgen.

Desalniettemin krijg ik om de haverklap berichten in mijn e-brievenbus dat een pakje alsnog niet kan worden geleverd omdat mijn gegevens onvolledig zijn. Ze bestaan gewoon niet.

Het systeem achter mijn brievenbus, een al te goor ritme of een kunstmatige intelligentie, klasseert dit soort berichten meestal als ongewenst. Spam dus. Op een enkele keer na.

Nu heb ik twee elektronische adressen, slechts een krijgt die valse berichten van valse pakjesbezorgers. Op mijn ander adres krijg ik ergere spam: Europol en co houden mijn surfgedrag nauwgezet in de gaten en heeft me betrapt op het bezoeken van webstekken met kinderporno. Vandaar een dagvaarding. Die verklik ik met een klik aan de cybermisdaadcel bij de eerste minister. Viespeuken.

Marc Tiefenthal

In tijden van toenemende verdomming en groeiend nationalisme is het gepast, ha, erop te wijzen dat Marc Tiefenthal gemakkelijkheidshalve kan worden gecatalogeerd als Belgisch dichter, die zowel in het Nederlands als het Frans schrijft. In diezelfde context, stijgende verdomming en toenemend nationalisme, vraagt menigeen zich af waar de dichter verblijf houdt. Daar hij op twee plaatsen in de wereld verblijf houdt, dit is bilokaal woonachtig, heeft hij op het Groot Smoelenboek van de heer Sukkelberg, voor de lol Bobigny als woonplaats opgegeven. Kom hem daar maar niet bezoeken. Evenmin als in Menen, Ieper, Leuven, Bossière, Brussel, Antwerpen noch Temse, waar hij ooit gewoond heeft.

23-11-2023
Wat zou ik graag leven in een herhaling van jaren
waarin ik nog niet wist van hoe de mensen ook waren
met de wijsheid van nu en andere kanten van
mens zijn versterkt
Waar vind je nog wat je niet anders
kan verklaren dan het goeie slag van mensenwerk?

Liefst met de muziek deels van nu
met sommigen van de jeugd pasgeboren
toen ik veertig werd
Samen dromen, samen slapen
in een tijdsbubbel in tegenwoordige tijd, inert
zonder de ogen van schrik opengesperd.

In plaats van die schulp waarin ik nu neig te kruipen
een winterslaap nadat me plots de stuipen
Het nieuws van het heden
herhaling van nationaal-socialistisch
waarin we druipen van
kwaad bloed, smakend nogal vies.

(refr.)

Wat zou ik graag aan het einde verkeren
begin van overgangstijden van beter
Betere mens in betere tijden
dat we straks voor onze god, onze ouders staan
met de levens nog aan
en dat zij zeggen:
Jongens toch, goed gedaan!

(refr.)

Stefan Pietersen

Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.

18-11-2023
Je mocht overal spelen, behalve vlakbij dat huis
waar de duivel woonde, samen met
twee mannen die het duister deelden
Niemand zag ze, niemand thuis
Soms reden ze langs jouw huis
Een schaduw gleed langs, streelde man en muis.

Kannibalen, monsters halen
je op om je te storten in het ongewis
Arme mensen, slecht vertaalden
Ik weet nog steeds niet
wie het waren, wie boosdoener is.

Daar moet je vooral niet je voetbal schoppen in de tuin
Er lag prikkeldraad op de schutting; ze hadden een zoon
met wie ik speelde in de luim
Maar in mijn hoofd zag ik hem
uit de oven komen bakkend bruin
En als je niet uitkeek; zijn ouders
Onheil, onscherp door de buurt gebazuind.

(refr.)

Je nam het maar aan, je wilde toch niet
degene zijn die het gerucht
in de wind sloeg, het bevestigde?
Jij nooit weer gezien, je ouders huilend
Ze hadden het waarschijnlijk
toch verdiend die slechte naam…

(refr.)

Stefan Pietersen

Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.

Alle mensen zouden broeders worden van elkaar
We gingen een zalige tijd tegemoet
Eindelijk het laatste probleem, alles klaar
Een heerlijke wereld die het uiteindelijk doet.

Nu kijk ik iemand die dat nu nog zegt
haast met haat aan in het gezicht
Van al die plannen kwam precies niets terecht
roestende schalen in het tijdsgewricht.

Toch een beetje nostalgisch
naar hoe het had zullen zijn
Nostalgie van een toekomst
Het kan nog altijd naar het schijnt.

Hopen kost naast wat het biedt ook energie
Zeker als het aan een zijden draadje hangt
We kruipen steeds weer weg van de afgrond die ik zie
waarin ik alles zag vallen zonder iemand die vangt.

(refr.)

Ik kwam er zelf ook niet zonder kleerscheur af
Ik was, toen al, zo aan een goede afloop toe
Elk verwachtingsvol opkijken afgestraft
De schouders onder toekomst, ik ben zo vaak zo moe.

(refr.)

Stefan Pietersen

Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.

Vanavond, dames en heren, is onze gast de heer Bolder Boos, de meest deskundige medemens op aarde, gedreven en bedreven. Hij overschouwt de mensheid en haar geschiedenis vanuit twee boeken: het Oude Testament en de Kamasoetra.

Hij valt meteen in: ‘Die bevatten inderdaad de hoofdlijnen, ja. Soms bezondig ik me aan Nietzsche of Wittgenstein en zelfs Frits Staal. Dat zijn terzijdes. In het Oude Testament verliest de mens het paradijs, in de Kamasoetra herwint de mens het paradijs. Frits Staal zocht naar het ontstaan van het paradijs en de juiste ligging en vond het ontstaan van het woord en het bedwingen van de blinde macht’.

U ziet, dames en heren, met deze bekentenissen kan ons leven niet meer stuk. Al brengen ze u en mij aardig van ons stuk.

Marc Tiefenthal

In tijden van toenemende verdomming en groeiend nationalisme is het gepast, ha, erop te wijzen dat Marc Tiefenthal gemakkelijkheidshalve kan worden gecatalogeerd als Belgisch dichter, die zowel in het Nederlands als het Frans schrijft. In diezelfde context, stijgende verdomming en toenemend nationalisme, vraagt menigeen zich af waar de dichter verblijf houdt. Daar hij op twee plaatsen in de wereld verblijf houdt, dit is bilokaal woonachtig, heeft hij op het Groot Smoelenboek van de heer Sukkelberg, voor de lol Bobigny als woonplaats opgegeven. Kom hem daar maar niet bezoeken. Evenmin als in Menen, Ieper, Leuven, Bossière, Brussel, Antwerpen noch Temse, waar hij ooit gewoond heeft.

Appel, rozijn, druivensap en bloedrode wijn
gekleurde hagels, knoflook en biefstuk
suiker en salmiak en zure bommen
haring en schelvis en paling op brood.

Allemaal smaken van jou
Allemaal manieren om jou te genieten
Allemaal kleuren om je aura te verven
Ik wil niet sterven voor ik jou heb gezien.

Roodgepunt dak, kerktoren in trance
Haantje de voorste in en bescheiden ingeschat
Grijze wijzen van de weg naar jou toe
groen de deur en iets bruins
wat je vierde muur op elk uur een van het eerste uur
dat me gedijt naar jouw stad.

(refr.)

Wit en stuivig als het korrelige strand
rul en doordringend als je grassige duinen
Ik voel het zachte toegeefse
het gul van je luimen
Het mul van je duimen
opdat ik jou weer mag zien.

(refr.)

Stefan Pietersen

Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.

Gebaseerd op feiten uit Brussel

De twee hangen uit het raam van de auto, aan dezelfde kant. Een zit vooraan, de tweede achteraan. Haast achteloos ligt hun hand aan de trekker van een automatisch repeteergeweer. (proef het woord)

Meteen barsten vermoedens los. Zouden het Kalasnikovs zijn? Of dwergbazooka’s? Of de millimeter scherpe van Herstal?

Hoe dan ook beginnen ze pas te schieten als hun doelwit in zicht is. Dat genadeloos voorover valt en in dezelfde beweging sterft.

Het is belangrijk dat de politie na afloop de straat afzet en de kogelhulzen kan zoeken, zodat de vermoedens de kop worden ingedrukt. Dan weet men welk wapen. Maar ook om na te gaan hoeveel kogels de misdadigers hebben geschoten.

Dit alles zal u worst wezen en komt dan ook niet in de krant.

Marc Tiefenthal

In tijden van toenemende verdomming en groeiend nationalisme is het gepast, ha, erop te wijzen dat Marc Tiefenthal gemakkelijkheidshalve kan worden gecatalogeerd als Belgisch dichter, die zowel in het Nederlands als het Frans schrijft. In diezelfde context, stijgende verdomming en toenemend nationalisme, vraagt menigeen zich af waar de dichter verblijf houdt. Daar hij op twee plaatsen in de wereld verblijf houdt, dit is bilokaal woonachtig, heeft hij op het Groot Smoelenboek van de heer Sukkelberg, voor de lol Bobigny als woonplaats opgegeven. Kom hem daar maar niet bezoeken. Evenmin als in Menen, Ieper, Leuven, Bossière, Brussel, Antwerpen noch Temse, waar hij ooit gewoond heeft.

8-7-2023
Ik ken het hier, ik weet haast altijd
wat ik kan verwachten
Misschien kan ik op proef een paar keer
dan is de overgang niet zo extreem
En ik heb het ook liever niet
al die ellende en hartzeer
Maar direct na de dood de hemel in
is voor mij echt een probleem.

Ik ga echt niet naar de hemel!
Je zult me erheen moeten slepen
Ik ga echt niet naar de hemel!
Te zeer gewend aan deze hel.

Hier leerde ik voor niemand te buigen
en daar moet het voortdurend
als de Heer in de buurt is en wanneer niet
Hij is overal dus nergens rust
Voortdurend dankbaar zijn en Hem prijzen
Er zijn mensen die dat troost biedt
Maar mij lijkt het bepaald geen feest
In arremoede en zonder lust.

(refr.)

Maar het gaat blijkbaar automatisch
omhoog getakeld als in een achtbaan
Een reuzenrad dat stopt op het hoogtepunt
Ik wil niet, wil ik nog even kwijt
maar ik zal wel moeten gaan
Ik moet eraan en geloven
Het is mij zozeer gegund…

(refr.)

Stefan Pietersen

Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.

Dit land heeft schrik voor het socialisme. Iedereen zelfstandig, zo luidt het ideaal. Vrij liberaal. Drie kappers op een kluitje, vier slagers in een en dezelfde wijk.

De enige socialist hier is de koning. Die verordent regelmatig zaken om de zwakkeren in de samenleving vooruit te helpen. Hij bekommert zich om de sociale noden, die hier menselijke ontwikkeling heten.

Nieuw in het straatbeeld is de moderne man, zoals we die kennen uit ‘De man zonder eigenschappen’. O ja, dat is een boek van Robert Musil. De moderne man is altijd gehaast, loopt in een doorgaans goedkoop meestal zwart confectiepak, met een rugzak. Een enkele keer met een portefeuille.

S.A., taxichauffeur, heeft enige jaren geleden zijn stokoude, oerdegelijke Mercedes 240 vervangen door een Dacia, fabrikaat van Marokko. Hij is er niet over te spreken. ‘Die auto is van plastic gemaakt. Niets waard.’ Op de autoweg blijft het alsnog rustig rijden. Het tarief blijft duur.

Marc Tiefenthal

In tijden van toenemende verdomming en groeiend nationalisme is het gepast, ha, erop te wijzen dat Marc Tiefenthal gemakkelijkheidshalve kan worden gecatalogeerd als Belgisch dichter, die zowel in het Nederlands als het Frans schrijft. In diezelfde context, stijgende verdomming en toenemend nationalisme, vraagt menigeen zich af waar de dichter verblijf houdt. Daar hij op twee plaatsen in de wereld verblijf houdt, dit is bilokaal woonachtig, heeft hij op het Groot Smoelenboek van de heer Sukkelberg, voor de lol Bobigny als woonplaats opgegeven. Kom hem daar maar niet bezoeken. Evenmin als in Menen, Ieper, Leuven, Bossière, Brussel, Antwerpen noch Temse, waar hij ooit gewoond heeft.