Wat ik ook denk, hoeveel ik ook bijtank
Ik voel me zelden alsof ik het wel haal
De maand, de nacht, het blijft een ver verhaal
tot ik aankom, pas dan is het gedaan..

Dat heeft iemand met een baan natuurlijk ook weleens
Van steen tot steen, springend over de rivier
En dat er maar genoeg stenen zijn, dat het pad niet ophoudt
dat de deur daar nog op een kier…

Het is allemaal gedoe rond de tijd die nog niet is
Elke dag een nieuwe dag, je wordt het soms wel moe
En dan is het geschiedenis en een afgerond verhaal
dat ik mezelf vertel naar bedje toe.

Een nieuw gezicht, een verse bui
zonnestraal die nog niet eerder was
een volle trein die leegloopt in een stad
Nieuwe targets, geld verdiend
een blinde die opeens kan zien
en zijn weg moet vinden op dat onbekende pad.

(refr.)

De lucht hangt vol van rondtastende handen
Je kunt soms meer zien in een bekende nacht
waarin je niet om je heen hoeft te kijken
om aan de overkant te landen
waarop de landing net zo zacht…

(refr.)