Motorblok botst met bloemen
vliegt over het hek, waar ze opstond
zich afklopte en ging lopen
als het ik de bloemen start.


Het is veranderd, brengt veel zuurstof
verwarmt de bomen en mijn dromen
van eindelijk verse hap met lucht
Ben zo lang als dood geweest
De stromen bloed verdikt tot cake,

waar de oceaan zich wreekt op stranden
en de verre landen waar het
maar niet doorbreekt
botst met stromen vanuit de bergen
waar de dwergen dansen met wolven
grom, blaast, grom waar meisjes kolven
moedermelk, help de armen
om rijkdom te verwarmen
rond het koudvuur waarin de bloemen
opnieuw verkeren.

Verleren om te bloeien
stoeien met de nog steeds
door motorblok verhitte lucht
die ’s nachts de stad in rijdt
en blij mijn longen wil
verfrissend, nog net te laat

Maar dat is soms hoe het leven gaat.