Niet geheel gedekt

 

Oh

Laat iedereen het weten

elke ziel in elk lijf het beseffen

als een kleffe mokerslag/gitaarslag treffen

Moordkuil is dood en heeft het koud

want hij is niet geheel gedekt.

 

Stuur vier miljoen wandelaars in

vier dagen de wereld rond

terwijl jagers hele marathons

rond hen patrouilleren

om de Boodschap te verweren:

Moordkuil is gestorven, maar wordt oud

want hij is volledig af

maar niet geheel gedekt.

 

Laat de honger naar meer Afrika verkillen

laat een nieuwe zondvloed stromen naar ons Stef zijn hart

 

Laat de laatste arme Mijn Lichaam willen

sparen tot de nacht

zodat hij mijn geest zal mogen kunnen verwarmen

terwijl hij huilend start

naar mijn Kruimels smachtend…

 

die ik achter me strooide om mijn volk te gidsen

naar de plek waar ik opnieuw

mijn krachten verzamel in een schamele hut

 

In een woestijn of veertig en dan

als spitse klapsigaar op liefdespijl

Moordkuils wijze nonsens in een dag/nachtenlang

interview met God.

 

Laat de rijken in de waan

dat het hun privilege is

om me te gunnen

hun luierend verworven centen

de prijs te laten betalen

 

zodat zij nog net op tijd

een monstrueuze kist voor mij

mogen gaan halen

bij veertig van de duurste tenten.

 

En laat het verdriet om mij heengaan

en de behoefte om dat te delen

zorgen voor de armen

en de rijken in de benen

 

samen in levens

waarin een hele lange mars, verschenen

naar voortaan

sámen voor mijn graf staan

want zo word ik pas dood gelukkig.

 

En om mijn kort verhaal

lang genoeg te maken

wil ik de beste breinen laten kraken

 

om te zorgen voor de beste droom

onder die beroemde

ooit naar mij vernoemde

Verboden boom

want ik lig daar nu lekker wel

maar ik lig niet lekker…

 

Oh jezus, oom!

mag ik dan nu van u

een pintje bloed

een driedaags dutje in je trutje

en een Human Cracker….?

 
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen
Stefan Pietersen: werd ooit gèboren en daarna steeds wedergeboren en worstelt zich middels liedjes, gedichten, toneelteksten, verhalen en wat niet nog meer; is er eigenlijk nòg meer tussen hemel en diepe depressie?, tot elke dag weer herboren wordt in schoonheid.