DEN HAAG – Met onmiddellijke ingang schaft de regering de Wassen Neus af. Dat heeft Minister Opkrukken in een brief aan het kabinet afgekondigd. De zakdoekenbranche reageert voorzichtig positief op het nieuws: “Met de maatregelen die nog op tafel liggen, voelt het als een doekje tegen het bloeden.”

Sinds het tweede kwartaal van 2012 is in het zuiden van het land de Wassen Neus ingevoerd. De Wassen Neus had als hoofddoel om de wildgroei aan maskers, pruiken en kostuums tijdens Carnaval terug te dringen. “De verkleedoverlast nam zorgelijke omvangen aan,” aldus Minister Opkrukken destijds. “Het streven van deze regering is om kleinschaligere feestwinkels te bereiken, het alcoholgebruik onder jongeren terug te dringen, feestelijke geluiden in deze crisistijden de kop in te drukken en vooral om tot een landelijk verkleedbeleid te komen.”

Vanaf de invoering van de Wassen Neus klonk er veel kritiek. Zo zou de Wassen Neus leiden tot een toename van Holle Retoriek op televisie, een florerende straathandel in feestartikelen, en een te eenzijdig eenheidsgeluid in de media. Terwijl burgemeesters van veel carnavalssteden halsstrarrig verkondigden dat de Wassen Neus een ‘zegen’ was, leed, zoals door velen al vóór de invoering ervan voorspeld, de zakdoeken industrie enorme omzetverliezen.

“Een Wassen Neus hoef je niet te snuiten,” merkt één ondernemer weemoedig op. “Zo staat je zaak vol met mensen die hun snuitbehoeften willen stillen, en zo staat hij leeg.” Er zijn in de loop van het jaar al talloze textielmedewerkers in het werkelozencircuit beland. Het lijkt erop dat het dragen van de Wassen Neus een drempel vormt voor de lokale zakdoekconsument.

Met het afgekondigde afschaffen van de Wassen Neus merken de zakdoekfabrikanten weliswaar een bescheiden toename, of terugkomst, van de neusblower, maar het blijft bij voorzichtige aantallen. “En dan moeten we niet vergeten dat de buitenprovinciale namaakneusdrager onze zakdoekzaken nog steeds niet in mag. Bovendien gaan per begin volgend jaar de maximumlengte van de neus, en het maximale katoengehalte van onze doekjes in. Het wordt ons ondernemers volslagen onmogelijk gemaakt om normaal zaken te blijven doen, en ondertussen worden er op de straathoeken aan lokale feestvierders én mensen van boven de rivieren, zakdoeken verkocht met een katoengehalte van wel 100%. Of nog erger – er bereiken ons al geruchten dat er zelfs papieren zakdoekjes verkocht worden, met alle gevolgen voor het milieu van dien.”

In Delft reageert men echter verheugd. “We verzekerden de toeristen al, dat ongeacht ons landelijk beleid, de puur katoenen doekjes met Delfts Blauw borduursels, gewoon beschikbaar bleven voor iedereen. Dat men in het Zuiden zo snottert, begrijpen we ergens wel. Maar Carnaval neemt bij ons nu eenmaal heel andere vormen aan en leidt tot vrijwel geen overlast. Dat er dus maatwerk komt binnen de Wassen Neus, juichen we met confetti en serpentines toe.”

 
René van Densen
René van Densen
René van Densen (1978) is een cynische dromer, een lachende pessimist, een realistische romanticus, een honklosse kluizenaar, een intelligente mafkees, een bedachtzame schreeuwer, een podiumschuwe polderpoëet, ex-nachtburgemeester van Tilburg, ex-striptekenaar, ex-schrijver, ex-webdeveloper, ex-vuilnisman, ex-kind en ex-volwassene, ex-burger, en kattenpapa van een Gentse terror kitten. Eerste Nederbelg die toetrad tot de Wolven van La Mancha. Maar is uiteindelijk niet zo van de collectieven. U treft hem uitsluitend in vrouwonvriendelijke omgevingen aan, en die nieuwe roman van hem komt ook nooit af. Werd al eens omschreven als "onbegonnen werk" door een prachtige blondine.

www.renevandensen.nl
Meer René op Facebook !